In de nachttrein aangekomen werden we verzocht een hut uit te zoeken. Er is ons verteld dat we dineren in de nachttrein en iedereen kijkt hier erg naar uit. De hut is simpel, maar doeltreffend. Het is een stapelbed waarbij het onderste bed omgebouwd kan worden naar een bank voor 2 tot 3 personen. Er is een wastafel aanwezig in de hut, maar je moet hier wel geduld bij hebben. De kraan druppelt dusdanig snel dat wij al snel besloten om ons flesje water te gebruiken.
Nadat we ons afvroegen waar en hoe laat we gingen eten kregen we te horen dat het eten onderweg was...... Dus niet een leuke restauratiewagon, maar een dienblad met opgewarmd eten in de hut! Het eten was heerlijk, maar we hebben even tijd nodig gehad om van het lachen af te komen. Daar zaten we dan op onze huwelijksreis. In een hut van een treinwagon ons diner op te eten. Hilarischer kon het niet. Verder was er niets te beleven in de trein. Gelukkig waren de hutten om ons heen van medereizigers, dus hadden we 's avonds nog aanspraak met elkaar. Iemand had snel een bundel gekocht voor het internet, dus de uitslagen van de Formule 1 en Ajax-Feyenoord waren al snel bekend. Gelukkig zijn wij niet de enige Rotterdammers! (Nou ja getogen dan)
De nacht was erg bijzonder. Slapen in een rijdende trein is een hele ervaring. Naast het feit dat de trein piept, kraakt, rammelt, rateld, beweegt, schud, bonkt en trilt viel er weinig te merken van de reis. Oftewel, we hebben geen oog dicht gedaan! De hele nacht hoor je alles in de trein. Passerende treinen, het remmen, stations waar toch gestopt werd, het nemen van wissels enzovoort. Om 6 uur zijn we daarom maar uit bed gegaan. Het ontbijt wat werd aangeboden was nog een beetje bevroren, dus enig geduld was gewenst. Brood dat zo droog was dat het alleen te doen was met smeerkaas. Croissaint die je niet at zonder iets erop te doen en een plak cake waarbij je heel graag iets dronk. Al met al niet heel erg lekker.
Aangekomen op het station van Aswan werden de koffers weer opgehaald door kofferdragers en naar de bus gebracht. Je hoort een hoop geschreeuw en het lijkt alsof iedereen ruzie met elkaar aan het maken is, maar de koffers lagen uiteindelijk in de bus.
Met de bus zijn we naar de nieuwe stuwdam geweest. Deze wordt 24/7 bewaakt door het leger, er staat onder andere afweergeschut omdat deze stuwdam de grootste elektriciteit centrale van Egypte is en ervoor zorgt dat er meer land is te gebruiken als landbouwgrond. Daarnaast is het zo dat bij een doorbraak van de dam alles erachter zou overstromen met catastrofale gevolgen. Na de dam op weg naar naar de tempel van Philea, gewijd aan vruchtbaarheids godin Isis. Met een bootje moet je hier naartoe omdat het op een eiland ligt. Het eiland is ook niet het gehele jaar toegangkelijk vanwege de waterstanden in de winterperiode. Op de terugweg zijn we nog langs de onvoltooide Obelisk gegaan. Deze Obelisk is vanuit graniet gehakt, echter is deze niet afgerond. Het is bijzonder om te zien hoe groot het is en hoe de mensen daaraan werkten. Onvoorstelbaar hoe een beeld van 110 ton toen werd vervoerd. Deze is echter niet volledig uitgehakt, maar is wel het voorbeeld om te zien hoe andere Obelisken werden gemaakt.
Hierna zijn we gaan inchecken op de boot. We blijven hier 3 nachten en gaan vanaf morgen varen om nog verdere monumenten te bekijken. Na het diner lekker rustig naar de hut gegaan en nu lekker even ontspannen en bijkomen. Het zijn lange dagen en omdat we nu 1.000 kilometer zuidelijker dan Cairo zitten is het weer een stuk warmer.
Aswan lijkt een erg gezellige stad. Morgen verder op onderzoek en na de lunch gaan we varen!